وقتی ماه صفر می رسد همه به جنب وجوش می افتند یکی دنبال ویزا، دیگری دنبال پاسپورت ، شخصی دیگر دنبال مرخصی گرفتن از محل کار و تحصیل. تمام این شوروشوق به خاطر حضور در پیاده روی اربعین است. چون در پیاده روی قبلی چیز هایی دیده اند یا از کسانی که به این پیاده روی رفته اند چیزهایی شنیده اند که می خواهند آن را برای اولین بار یا دوباره تجربه کنند. پیشکش کردن پول  بدون هیچ چشم داشتی، التماس برای استفاده از منزلشان به عنوان استراحتگاه و تأمین خوراک زائرین از جمله آن دیدنی ها و شنیدنی ها هستند که وصفشان را فقط در روایات مربوط به حکومت جهانی امام زمان (عج) شنیده اید. یعنی در ایام اربعین، تجلی ولایت اهل بیت (علیهم السلام) با چشم دیده می شود. این اتفاقات در هیچ کجای دنیا حتی در عراق در هیچ زمانی غیر از ایام پیاده روی اربعین رخ نمی دهد.

در واقع زائرین امام حسین (ع) طبق روایات دارای ارج و قرب بالایی در نزد خدا و اهل بیت (ع) هستند آنقدر که امام حسین (ع) برای زائرینش طلب استغفار می کند و از پدرش نیز می خواهد که برای آنها طلب مغفرت کند(وسائل الشیعه، ج14،ص433) خداوند نیز با هر قدم زائر به سوی کربلا برایش حسنه ای و حجی مقبول می نویسد و گناهی از او پاک می کند.( تهذیب الاحکام، ج6، ص43) به همین خاطر مردم عراق و ایران تلاش می کنند به زائرین امام حسین (ع) خدمت کنند تا در ثواب آنها شریک شوند.

 البته  ثواب ها ی زیارت امام حسین (ع) موقعی نصیب زائر می شود که با نیت مناسب و با شناخت حق امام پا در مسیر کربلا بگذارد. ترديدى نيست كه تنها از طریق معرفت، محبت وعشق به امام حسین (ع) و شوق زیارت حاصل می شود. معرفتی که از طریق مطالعه زندگى، اخلاق، رفتار و كرامت هاى معصومین همچنین كلمات و سخنان آن بزرگواران همراه با تهذيب نفس و پرهيز از گناه، و نيز عمل به واجبات، تلاش پيوسته و مداوم نسبت به پيمودن راه آنان حاصل می شود.

همچنین زائر با نیت مودت و خدمت به آستان مقدس اهل بیت رسول خدا و علی الخصوص ابی عبدالله(ع)  همچنین به نیت قرب الهی و به خاطر عمل به خواست اهل بیت، باید قدم در این مسیر بگذارد؛ علاوه براین قصدش از این سفر باید ناامیدکردن دشمن و اختلاف در سپاه کفرباشد، تا به لطف خداوند بهترین نتایج را از قِبل آن در دنیا و آخرت با خود به همراه ببرد.

.