صبح طلوع

چشم هایش را مالید. تمام شب بیدار بود و فکر می کرد به تبلتی که بارها  برای مادرش از آن حرف زده بود. با  شنیدن تولد تولدت مبارک، چشم هایش برق زد. شمع ده سالگی  کیک تولدش را قبل از سه گفتن مادرش فوت کرد. به دستان مادرش خیره شد؛ دستان مادرش او را احاطه کرد و صورتش از بوسه مادر تر شد؛ اما او فقط به دستان مادرش چشم دوخته بود. منتظر بود،  منتظر تبلت سفیدش. چاقو در دستان مادرش قرار گرفت. معصومه طاقتش را از دست داد: «کادو تولدم کجاست؟ » چاقو در میان کیک بی حرکت شد:« من فقط توانستم کیک …

معصومه_ من کیک نمی خواهم. بدون نگاه کردن به مادرش،به اتاق رفت. مادر به در بسته اتاق خیره ماند و قطره اشکی از چشمانش فرو ریخت.« وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْناً عَلى‏ وَهْنٍ وَ فِصالُهُ فی‏ عامَیْنِ أَنِ اشْکُرْ لی‏ وَ لِوالِدَیْکَ إِلَیَّ الْمَصیر؛ما به انسان درباره پدر و مادرش سفارش کردیم، مادرش او را با سستی روز افزون حمل کرد و شیرخوار گیش دو سال است، سفارش کردیم که سپاس من و پدر و مادرت را به جای آر؛ زیرا بازگشت به سوی من است.»(لقمان/14)

 چهار زانو روبروی سفره نشسته بود. سمت چپش، کتاب باز بود:« پای اسب داخل جوی آب گیر کرد…» جمله را تمام نکرده ، قاشق پر از خورش سبزی و برنج را داخل دهانش کرد. از گوشه لبش تکه ای سبزی روی کتاب افتاد. با پشت دست پاکش کرد. تا گوشه کتاب مسیر سبزی کشیده شد.

-نیما! کتاب را بگذار کنار.

کتاب را بست و پرتش کرد سمت دیوار. شیرازه کتاب به تیزی دیوار خورد و شکافت.

صبح ، کتاب را از همان گوشه برداشت . رضا پشت در منتظرش بود. کتاب را در بغل رضا پراند:« وقت نکردم همش را بخونم.»

  کتابش را چرخاند و ورق زد:« اینجوری به تو دادم!؟»

?«وَالَّذِینَ هُمْ لاِماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ؛

?و آن‌ها كه امانت‌ها و عهد خود را رعايت مي کنند»

⚜️آیه٨/ سوره مومنون⚜️

به هر طرف که نگاه می کرد، ماسک و دستکش می دید، با خودش گفت:«نکنه مبتلا بشم.» خودش را مچاله کرد. با سرفه پشت سر هم مسافری مرگ درون گوش هایش سوت کشید. با سرعت از اتوبوس پیاده شد. دوید . نفس زنان سرفه ای کرد. رهگذری به او نگاه کرد. با سرعت از او دور شد. قلبش تند تند زد:«نکنه…»
آژیر آمبولانس کنار مغازه ای متوقف شد. پرستارانی شبیه به آدم فضایی ، مرد میانسالی را با برانکارد از مغازه خارج کردند. قلبش در حلقومش شروع به زدن کرد. با جان کندن کلید عرق کرده را در قفل چرخاند. بدو بدو به اتاقش پناه برد. در را بست.
مینا: چرا اینجوری کرد؟
مریم: بذار تنها باشه، بعدا میاد حرف می زنه.
مینا : چه کار به حرف زدنش دارم. دستاشو نشست. اَه، همه جا رو آلوده کرد، کرونایی!
دست هایش را عین جزامی ها از خودش دور کرد. مثل تیر از جایش در رفت و بلدوزر وار مینا را کنار زد.
شُر، شُر آب لحظه ای قطع نمی شد.
مریم: آبو ببند.
مینا:کرونا گرفتی ؟
مریم: سر بسرش نذار. سعید! دست از سر آب بردار. چند بار دستت را می شوری؟
مینا: مسخره بازی بسّه. مگه نگفتم کار واجب نداری، نرو بیرون. گفتی: همه اش بازیه. بدون دستکش و ماسک بیرون رفتی، حالا یه دفه چی شد، به جای بهداشتی شدن وسواسی شدی؟
سعید: سرفه می کرد، ماسک نداشت. یکی رو بردن.
مینا: حتما باید می دیدی تا عمل کنی.
سعید: ضدعفونی کردی درو؟ من دست زده بودم.
مریم: مینا ضدعفونی می کنه.

رقص و پایکوبی دختران و پسران نه در پارتی بلکه در مدرسه و در برنامه صبحگاه حکایت جدیدی نیست. حتما از دوست و آشنا که بچه های  مدرسه ای دارند ، زیاد شنیده اید که برای برنامه های مختلف بی بهانه و با بهانه در مدارس پخش اهنگ صورت می گیرد و این کار به امری معمول تبدیل شده است اینکه این عمل با چه مجوز و دستوری صورت می گیرد ، معلوم نیست.ولی چیزی که در این بین جالب است صحبت های مسئولان است که کلیپ موسیقی های مبتذل پخش شده از مدارس را کار سیاسی می داند. در حالی که کافی است صبح ها از کنار مدارس عبور کنید تا صدای موسیقی را بشنوید.  نظارت در هیچ جا وجود ندارد. و مثل اینکه شرح وظایف مدارس تغییر کرده است. زیرا اگر یک فعال فرهنگی قصد کار فرهنگی_اسلامی در مدارس داشته باشد، مدیر مدرسه این کار را بدون اجازه آموزش و پروش نمی پذیرد، بعد از دوندگی فراوان اگر فعال فرهنگی توانست مجوز بگیرد، نوبت به مدیران مدارس می رسد که مانع تراشی کنند تا فعال فرهنگی نتواند کار خود را انجام دهد، یعنی کار در یک کشور اسلامی به جایی رسیده است که برای کار فرهنگی_ اسلامی مانع تراشی می شود ولی برای ترویج جملات مبتذل از طریق موسیقی های مبتذل  هیچ مجوزی در مدرسه که یک نهاد فرهنگی در کشور اسلامی است، لازم نیست. چرا اینقدر ولنگاری فرهنگی در کشور اسلامی زیاد شده است. در سینما و تئاتر که نشان دادن حرکات جنسی و گفتن جملات جنسی تبدیل به امری عادی شده است. آیا این گونه آزادی در بی فرهنگی و ابتذال کشیدن کوچه و خیابان، سینما و مدرسه در ادامه ی اجرای برنامه 2030 در فرهنگ این کشور طبق خواسته غرب نیست؟

کارد را به استخوان می‌خواهند برسانند تا مردم قیام کنند به گمانشان به خاطرشکم، قیام و انقلابی صورت می‌گیرد. نمی‌دانند در جاهای دیگر دنیا شاید این گونه بشود ولی در ایران سابقه ندارد مردم به خاطر شکم قیام کنند، اما به خاطر بی عدالتی، وابستگی، خود باختگی، از بین بردن ارزش‌ها، بله قیام و انقلاب می‌کنند. همانطور که 40 سال پیش انقلاب کردند. مردم ما همانطور که خودشان هم باور دارند و می گویند: مردم فهیمی هستند. می‌فهمند دور و اطرافشان چه می‌گذرد و هرکسی دنبال چیست؟ گمان می‌کنند با شبهه انداختن چندین باره می‌توانند مردم را از ارزش‌ها دور کنند تا از طریق آن به اهداف مدنظرشان برسند. در واقع خودشان در خواب عمیقی فرو رفته‌اند. هرچقدر فیلتر کردن را مسخره کنند، هر چقدر ارزش‌ها را به خاطر خدمت به غرب زیر سؤال ببرند. باید بدانند که شاید فطرت بعضی از افراد غبار بگیرد اما خداوند حاکم و مدبر این دنیاست نه آنها. فقط با یک نسیم کم رمق تمام غبارهایی که با توطئه و دسیسه دست نشاندگان و هزینه میلیارد، میلیارد دلار توانسته‌اند به وجود آورند، از بین می‌رود و روسیاهی به زغال می‌ماند.

همچنین گمان می‌کنند که با گران کردن مایحتاج و هرآنچه که مردم نیاز دارند، می‌توانند به مردم فشار بیاورند، آری به مردم فشار می‌آید زندگی سخت می‌شود، سفره مردم کوچک می‌شود. پدر و مادرها سرشان در برابر فرزندانشان پایین می‌آید. ولی فهیمند، می‌دانند هدف اصلی از این کار چیست؟ تحریم همواره وجود داشته ، حالا به وجود نیامده، مردم ما کودک دو ساله‌ای نیستند که گرانی را فقط بابت تحریم ،عضو نبودن در فلان تعهد و معاهده بدانند، تا با گفتن اینکه اگر فلان تعهد را امضاء کنیم مشکلات حل می‌شود، گول بخورند. با این حرف که به مردم بگویید اگر fatf امضاء نشود، چه می‌شود؟ نمی‌توانند مردم را گول بزنند. در جواب آنها باید گفت، اگر fatf امضاء شود، چه می‌شود؟ از جانب ایران که تمام تعهدات بی کم و کاست اجرا می‌شود، درست مثل قضیه برجام. یعنی اینکه تروریست را همان معنا خواهیم کرد که آنها می گویند. چون قانون، قانون آنهاست پس تعریف واژگانش هم، همانی خواهد بود که آنها می گویند، تروریست از نظر انها یعنی کسانی که با گروه‌ها و کشورهای ساخته شده بدست آن‌ها مخالف هستند پس سردار سلیمانی و سپاه قدس، حزب الله، الحوثی ها تروریست هستند و باید به آنها تحویل داده شوند. مظلومینی مثل فلسطین دیگر نباید مورد حمایت قرار گیرند چون در این صورت نقص تعهد کرده‌ایم. همچنین تمام تراکنش‌های حساب‌های بانکی کشور زیر دست غربی‌ها خواهد رفت و از کوچکترین تراکنشات ایران خبر خواهند داشت. اما در مقابل کلیه بانکها، مؤسسات مالی، شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی در سراسر جهان باید با ایران تعامل کنند مثل آنچه بعد قرارداد بین المللی برجام قرار بود، رخ دهد، ولی آمریکا یک جانبه از تعهدی بین المللی بدون عمل به آن به راحتی خارج می‌شود و هیچ تنبیه بین المللی شامل حالش نمی‌شود. اروپایی ها هم که فقط قول داده بودند ، بعد از خروج آمریکا قول دیگری بر قول‌های قبلیشان اضافه کردند ولی هنوز بعد از هشت، نه ماه از قول دومشان قدمی هم برنداشتند؛چه برسد به اینکه اقدامی انجام دهند و ایران هنوز به تعهدی که جز لاشه‌ای متعفن از آن باقی نمانده، متعهد است، چرا؟ چرا دوباره عده‌ای به تعهداتی این چنینی،بیش از کار و تلاش کردن، استقلال، مقاومت و روی پای خود ایستادن، مشتاقند. تلاششان فقط در راستای امضای تعهدی دیگر است، نتیجه آن هر چقدر ضد استقلال و آزادی کشور، برایشان مهم نیست. استقلال و آزادی که خونهای جوانان این وطن برای بدست آوردنش ریخته شده است .